ذات انواطذات اَنواط نام درختی در جاهلیت است. ۱ - تلفظ واژهواژه اَنواط به فتح همزه و سکون نون تلفظ می‌شود. ۲ - قداست انواط نزد قریشقریش (یا اهل مدینه و یا مردم یمن) آن را مانند بت و معبودی ستایش و پرستش می‌کردند و همه ساله در روزی معین بر وی گرد می‌آمدند و سلاح خود را به آن می‌آویختند و برآن طواف می‌کردند، قربانی‌ها آورده و ذبح می‌کردند. [۱]
فرهنگ اصطلاحات حج، حریری، ص۸۴.
۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگ نامه حج، مجتبی تونه‌ای، ص۴۹۸. |